چند هفته‌اي است که مردم به صورت خودجوش اعلام کرده‌اند در برابر گراني آجيل آن را نمي‌خرند و به قول معروف تحريم کرده‌اند.
به گزارش افکارنيوز، اين اتفاق البته با همراهي رسانه‌ها مواجه شد و حتي رسانه‌هايي هم که نقش بي‌بديلي در گراني‌هاي ايفا کردند و سود خود را بردند ديگر پاي در ميدان گذاشتند و چند خبري عليه آجيل نوشتند.
اين اقدام مثبت در جهت تحريم يک کالايي که نه يک مايحتاج عمومي محسوب مي‌شود و نه ارزاق عمومي بايد گام اول باشد يعني اينکه در گام‌هاي بعدي مردم حتي با گران شدن مرغ و گوشت هم رويه‌اي معقول را در پيش بگيرند تا از گراني‌هاي کاسته شود.
اگر دقت کرده باشيد در صورت گران شدن هر جنسي صف‌هاي طولاني براي خريد آن تشکيل مي‌شود که بر افزايش قيمت آن و کمياب شدنش مي‌افزايد. البته اين همان منطق غلطي است که به قول دکتر بهمن آژانس شيشه‌اي از جنگ براي مردم ايران به يادگار مانده است، اينکه مردم ايران دائم در نگراني کمياب شدن و يا نبودن يک جنس و کالا هستند.
اما حالا که به گفته مسئولان براي بحران‌ها نيز انبارها پر هستند جاي هيچ‌گونه نگراني نيست علاوه بر اينکه بايد برخوردي قاطعانه با محتکران شود مردم نيز بايد خودشان به ميدان بيايند. از خريدهاي اضافي که عادت هر ايراني است پرهيز کنند و نسبت به انبار کردن اجناس خودداري نمايند.
کالاهاي غير ضروري نظير آجيل را که واقعا غير ضروري است خريداري نکنند و ترسي از حرف مردم نداشته باشند که آن‌ها را متهم به خساست يا چيز ديگري نمايند، چرا که اتفاقا در اين برهه نخريدن آجيل و امثالم نه تنها نماد فقر نيست بلکه نماد مشارکت و يک فرهنگ است، آن‌هايي هم که با خريدن آجيل احساس ثروتمندي مي‌کنند! اين احساس را داشته باشند و البته خوش.
در هر صورت اکنون وقت آن رسيده که خود مردم پا به ميدان بگذارند و با مشارکت خود در کاهش قيمت‌هاي اثر بگذارند.